Menu Sluiten

Huiskamer voor Visvliet?

Het begon met een droom: uit de Streekkrant van 31 oktober 2017

“We zouden zoveel mooie verbindingen kunnen leggen”

VISVLIET – Is Visvliet de volgende in het rijtje Aduard, Zuidhorn? Als het aan Ursula Appolt ligt wel. De Buurthuiskamers zijn in beide dorpen een groot succes en weten zelfs prijzen in de wacht te slepen. Al zal het initiatief van Ursula in Visvliet ‘heel gewoon’ een huiskamer zijn. Een idee dat veel overeenkomsten vertoond met de twee eerder genoemd plaatsen, maar toch een andere oorsprong kent. “Er zit veel positieve energie in Visvliet”, vindt Ursula. “Een huiskamer? Als we met z’n allen de schouders eronder zetten is dat zeker mogelijk.”

Sinds anderhalf jaar mag Ursula Appolt het dorp Visvliet ‘thuis’ noemen. Momenteel wordt er nog een woning aan de Heirweg gehuurd, maar samen met haar partner heeft zij besloten in het dorp te blijven en een huis aan te kopen. “En dat is niet zonder reden”, legt ze uit. “Wij hebben op veel plekken gewoond, maar voelen ons zeer thuis in dit gastvrije dorp. Dat heeft ook de basis gelegd voor het Huiskamer-idee.” Ursula vertelt dat zij vanuit een ander project een internationaal gezelschap mocht ontvangen voor een week, maar niet wist hoe zij qua huisvesting en eten deze mensen kon bedienen. “Ik heb het dorp om hulp gevraagd en dat ook gekregen. We mochten de Auberge zonder kosten gebruiken en het dorp heeft het gezelschap verzorgd. Ik was zeer onder de indruk van Visvliet en de positieve energie van het dorp.” Daarna volgde een bezoek aan Engeland, waarbij zij haar oog liet vallen op een tearoom-shop. “Een plek waar de dorpelingen samen kwamen”, zegt ze. “Sterker nog, van 80 kilometer ver kwamen ze aanrijden. Speciaal voor de sfeer in dit etablissement, waar de hartelijkheid mij echt heeft verbaasd.” Twee mooie ervaringen in haar eigen dorp én het Engelse dorp rijker begon haar droom om de Engelse huiskamer naar Visvliet te brengen. Zeker met in het achterhoofd de succesvolle buurthuiskamers in Aduard en Zuidhorn. “Dus rees de vraag: kunnen we dit ook in Visvliet bewerkstelligen?”, vertelt Ursula. Ze besloot het idee openbaar te maken en richtte een facebookpagina op. Tevens werd eind september een bijeenkomst georganiseerd waar liefst 25 personen op af kwamen. “Ik had gerekend op een mannetje of 5, misschien 6”, meldt ze. “Maar 25. Het geeft aan dat er draagvlak is voor een Huiskamer in dit dorp en dat het zeker een avontuur waard is.” Want een avontuur is het nog steeds. De volgende stap die Ursula wil nemen is het oprichten van een stichting. “Maar daarvoor heb ik wel mensen nodig die zich aan het project willen verbinden. Mensen die mee dromen en ook van mening zijn dat een Huiskamer een goed initiatief is. ”Volgens Ursula is een Huiskamer een welkome aanvulling op de andere voorzieningen in het dorp. “Samenwerken is het sleutelwoord. We zouden zoveel mooie verbindingen kunnen leggen. Met de Oudheidskamer, de Auberge, de kerk, het Bartoleshûs en wie of wat niet allemaal meer. Er liggen veel mogelijkheden. De Huiskamer moet een toeloopplek worden voor oud en jong. Een plek waar ruimte is voor een kop koffie, een gebakje , het geven van workshops, verjaardagsfeestjes en waar men alledaagse boodschappen kan doen. En dat laatste natuurlijk het liefst met bijvoorbeeld groente uit de eigen moestuintjes hier in Visvliet, zodat het geld terug naar de inwoners van het dorp vloeit. We zouden samen maaltijden kunnen koken voor ouderen en werkenden die zelf geen tijd hebben om een gezonde maaltijd te bereiden. Eveneens met streekproducten en tegen een zachte prijs. Tevens zouden we in de Huiskamer een soort dorpsloket kunnen vestigen waar zorgvragers hun vraag neer kunnen leggen en in contact kunnen komen met vrijwilligers die wellicht kunnen helpen.”

Een locatie heeft Ursula nog niet gevonden, al is het bij het aanhoren van de plannen logisch dat het leegstaande pand van voormalige kruidenier De Wind ter sprake komt. “Misschien is dat een mogelijkheid”, denkt Ursula. “Ruim is het daar zeker. Maar er zijn ongetwijfeld meer geschikte locaties te vinden. Of we Visvliet nóg zelfstandiger kunnen maken? Dat moet blijken, maar het is zeker het proberen waard.” Binnenkort wil zij de verbinding leggen met de twee buurthuiskamers die de gemeente Zuidhorn reeds rijk is. “Kijken hoe zij het hebben aangepakt”, stelt ze. “Maar nog belangrijker is dat we een stichting oprichten die gaat onderzoeken of deze plannen hier überhaupt wel haalbaar zijn. Daarvoor ben ik eerst op zoek naar geschikte mensen die de schouders eronder willen zetten.” Geïnteresseerden kunnen zich melden bij Ursula Appolt via info@ursulaappolt.com. “Wie weet wat er in Visvliet allemaal mogelijk is”, besluit ze slagvaardig. We hebben ongetwijfeld het laatste nog niet gehoord over de Huiskamer van Visvliet.